آیا جهان های موازی دیگری وجود دارد؟ جهان های موازی: نظریه ها و شواهد

آیا جهان ما بی نظیر و بدون مشابه است؟ از داستان های علمی تخیلی گرفته تا واقعیت علمی، مفهومی وجود دارد که نشان می دهد غیر از خود ما می تواند جهان های دیگری نیز وجود داشته باشد، جایی که تمام انتخاب های شما در این زندگی در واقعیت های متفاوت دیگری انجام می شود. این مفهوم به عنوان “جهان موازی” شناخته می شود و جنبه ای از تئوری نجوم چندگانه است.

به عبارت دیگر جهان ما ممکن است در یک حباب قرار داشته باشد که در شبکه ای از جهان های حبابی در فضا نشسته است.

استدلال برای چندگانگی

به زبان ساده، در حدود ۱۳٫۷ میلیارد سال پیش، هر آنچه را که در کیهان می شناسیم یک تکینگی بی نهایت بود.یعنی تمام آن چیزی که به‌عنوان جهان پیرامونمان می‌شناسیم، در یک ذره با چگالی بی‌نهایت قرار داشته است. سپس، طبق تئوری بیگ بنگ، یک انفجار بزرگ ناشناخته باعث شده تا همه چیز در فضای سه بعدی گسترش پیدا کند. با خنک شدن انرژی عظیم این انبساط اولیه، نور شروع به درخشش کرد. سرانجام ، ذرات کوچک شروع به شکل کردن به قطعات بزرگتر ماده ای که امروزه می شناسیم، مانند کهکشان ها ، ستاره ها و سیارات کردند.

یک سوال بزرگ این است: آیا ما تنها جهان موجود در آنجا هستیم؟ ما با استفاده از فناوری فعلی، فقط قادر به مشاهدات درون این جهان هستیم زیرا جهان منحنی است و ما در داخل قلاب ماهی هستیم که قادر به دیدن قسمت بیرونی آن نیستیم (در صورت وجود جهان خارج).

حداقل ۵ تئوری بر چندگانگی و نسخه های متعدد جهان اشاره می کنند:

۱- تئوری اول بیان می کند که جهان بی نهایت است. ما نمی دانیم شکل فضا-زمان دقیقاً چگونه است. یک نظریه برجسته این است که تخت است و برای همیشه ادامه می یابد. چنین تعبیری از فضا-زمان، امکان وجود جهان‌های دیگر را ممکن می‌داند. اما با در نظر گرفتن این موضوع ، این امکان وجود دارد که جهان ها بتوانند شروع به تکرار خود کنند.
۲- تئوری بعدی جهان های حبابی شکل است: در این تئوری تورم ابدی بیان می شود به این معنا که وقتی به طور کلی به فضا-زمان نگاه می کنیم، بعضی از مناطق از فضا متوقف می شوند. اما دیگران همچنان بزرگتر می شوند. بنابراین اگر جهان خود را به عنوان حباب تصور کنیم ، در شبکه ای از جهان های حبابی نشسته است. نکته جالب در مورد این نظریه این است که جهان های دیگر می توانند قوانین فیزیک بسیار متفاوتی نسبت به نوع خود داشته باشند ، زیرا آنها به هم پیوند ندارند.
۳- اگر قرار باشد مکانیک کوانتوم و نحوه‌ رفتار زیرواحد‌های اتمی ذرات را چارچوب مطالعه خود در حول چندجهانی قرار دهیم، سرانجام به نظریه‌ جهان ‌های خواهر خواهیم رسید. با پیروی از قوانین احتمال، باید گفت تعداد احتمالاتی که برای هر تصمیم در نظر می‌گیریم، تنوع جهانی را شکل می‌دهد. به عبارتی دیگر، برای هر حالت ممکن از کارهای ما، جهانی برای نمایش آن وجود دارد.
۴- جهان های ریاضی: یکی دیگر از راه های ممکن، کاوش در جهان های ریاضی است که به عبارت ساده توضیح می دهند که ساختار ریاضیات بسته به مکانی که در آن زندگی می کنید تغییر می کند. بر طبق این نظریه و تئوری پرداز آن مکس تگمارک، یک ساختار ریاضیاتی، چیزی است که می‌توانید آن را به‌طور کاملا مستقل از انسان توضیح دهید. تگمارک می گوید:” من به‌شدت معتقدم جهانی دیگر در خارج و کاملا مستقل از من، می‌تواند وجود داشته باشد و ادامه و بقای این جهان، مستقل از وجود و یا عدم وجود انسان در آن است”.
۵- تئوری جهان های موازی: آخرین و یکی از مهمترین ایده ها وجود جهان های موازی است. اگر به این ایده برگردیم که فضا-زمان تخت است، تعداد حالت های ممکن برای قرار گیری ذرات در جهان های چندگانه به طور دقیق ۱۰^۱۰^۱۲۲ حالت مختلف است. بنابراین شکل قرار گیری ذرات در آنها باید تکرار شود. بدین معنا تعداد بی نهایتی جهان موازی وجود دارد: حالت جهانی که کاملا شبیه به ماست (شامل کسی که کاملا شبیه شماست) و همینطور جهانی که در آن تنها جای یک ذره متفاوت است، جهانی که در آن جای دو ذره متفاوت است و به همین شکل ادامه می یابد تا به جهانی برسد که کاملا با جهان ما متفاوت است.

دانشمندان و فیزیکدانان برجسته تری چون استیون هاوکینگ و اروین شرودینگر نیز مسئله وجود جهان های موازی را مطرح کرده اند. هاوکینگ در آخرین کار تحقیقاتی خود نشان داد که به پاس قوانین مکانیک کوانتومی، بیگ بنگ می‌توانست بینهایت جهان را در اختیارمان بگذارد و نه یکی.

اساسا، فیزیکدانان نظری و کوانتومی فکر می‌کنند ما انسان‌ ها در یکی از شاخه‌ های چندجهانی پیشرفته زندگی می‌ کنیم؛ یعنی تقریبا بینهایت نسخه از ما وجود دارد که توان اتخاذ هر تصمیم دیگری را در زندگی ‌مان داشته باشد.

به گفته فیزیکدان شان کارول از موسسه فناوری کالیفرنیای آمریکا، این قضیه کاملا امکان‌ پذیر است که جهان‌ های مختلفی وجود داشته باشد که در آن ها تصمیم‌ های مختلفی می‌گیرید. ما فقط صرفا از قوانین فیزیک تبعیت می‌کنیم. اما این که تعداد این جهان ها به چه اندازه است، چیزی است که نمی توانیم با قاطعیت در مورد آن صحبت کنیم.

مارینا آبراموویچ: یکی از جالب ترین و جذاب ترین موضوعاتی که می توان در مورد آن گمانه زنی کرد، این ایده است که واقعیت ما – جهان ما به شکلی که هست و روشی که ما آن را تجربه می کنیم – شاید تنها نسخه رویدادهای خارجی نباشد. شاید جهان های دیگری وجود داشته باشد، شاید حتی با نسخه های مختلف از خودمان، تاریخ های مختلف و نتایج متناوب، نسبت به خود ما. وقتی صحبت از فیزیک است، این یکی از هیجان انگیزترین مسائل ممکن در میان همه مسئله ها است، اما از یقین دور به نظر می رسد. آنچه که در واقع این علم می گوید در مورد این است که آیا این موضوع می تواند صحیح باشد یا نه؟

جهان تا آنجا که قدرتمندترین تلسکوپ ها می توانند ببینند (حتی در تئوری)، بسیار گسترده، عظیم و چگال است. از جمله فوتون ها و نوترینوها که حاوی ۱۰^۹۰ از ذرات هستند و در صدها میلیارد تا تریلیون کهکشان و خوشه های کهکشانی جمع شده است. هر یک از این کهکشان ها با حدود یک تریلیون ستاره در داخل خود (به طور متوسط) همراه هستند و از منظر ما در کیهان در کره ای به قطر ۹۲ میلیارد سال نوری پراکنده شده اند. اما، با وجود آنچه شهود ما ممکن است به ما بگوید این بدان معنا نیست که ما در مرکز یک جهان محدود هستیم. در واقع ، شواهد حاکی از چیزی کاملاً برعکس است.

به این دلیل که جهان برای ما به این اندازه محدود به نظر می رسد و به این دلیل که نمی توانیم چیزی بیش از یک فاصله خاص از آن را ببینیم باعث نمی شود با قاطعیت بگوییم که جهان فقط به همین اندازه محدود است.

اگر جهان محدود بود، ما مجموعه خاصی از ویژگی های ذاتی را با الگویی که نوسانات دمای باقیمانده بیگ بنگ به نمایش می گذارد، خواهیم دید. اما آنچه ما در عوض می بینیم، مجموعه ای از الگوهای متفاوت است.

جهان های موازی در فیلم های علمی تخیلی

مسئله جهان های موازی سال هاست در فیلم های سینمایی و مجموعه های علمی تخیلی نیز به یکی از موضوعات ساخت فیلم تبدیل شده است.  Marvel Comics و DC Comics داستان هایی را در جهان های موازی تشکیل می دهند. همچنین جهان های موازی در بازی هایی مانند “Dungeons & Dragons” ، “BioShock Infinite نیز وجود دارند.

اما همه با نظریه جهان موازی موافق نیستند. به عنوان مثال در مقاله ای در سال ۲۰۱۵، اخترشناس اتان سیگال موافقت کرد که زمان-مکان می تواند در تئوری برای همیشه ادامه یابد، اما محدودیت هایی با این ایده وجود دارد.

مشکل اساسی این است که جهان کمی زیر ۱۴ میلیارد سال قدمت دارد. بنابراین خود عصر جهان به وضوح بی نهایت نیست ، بلکه یک مقدار محدود است.

بیشتر بخوانید:

خورشید گرفتگی و ماه گرفتگی، کسوف و خسوف

پان، قمر چوپان سیاره زحل

منبع: www.space.com

مترجم: اشرفی