بزرگترین قمر زحل Titan یک دنیای خارق العاده و استثنایی در میان بیش از ۱۵۰ قمر خورشیدی ما و یک فضای قابل توجه است. در میان همه مکان های منظومه شمسی، تیتان تنها مکانی است که علاوه بر کره زمین دارای مایعات به شکل رودخانه ها، دریاچه ها و دریاها در سطح آن است.

ویژگی های قمر تایتان

تایتان بزرگتر از سیاره عطارد است و دومین ماه بزرگ در منظومه شمسی ما است. گانیمد ماه مشتری ( Ganymede) فقط کمی بزرگتر است (حدود ۲ درصد). جو تیتان عمدتاً از نیتروژن ساخته می شود، مانند کره زمین، اما با فشار سطح ۵۰ درصد بالاتر از سطح زمین. تیتان دارای ابر، باران، رودخانه ها، دریاچه ها و دریاهایی با هیدروکربن های مایع مانند متان و اتان است. بزرگترین دریاها صدها فوت عمق و صدها مایل پهنا دارند. زیر پوسته ضخیم یخ تیتان آب مایع است – اقیانوسی که در درجه اول آب است و نه متان. همانطور که ما می دانیم، آب زیرسطحی تایتان می تواند مکانی برای پناه دادن به زندگی باشد، در حالی که دریاچه های سطح آن و دریاهای هیدروکربن مایع می توانند زندگی بندرگاهی را انجام دهند با ساختار شیمیایی متفاوت از آنچه قبلاً استفاده می کردیم- یعنی زندگی آنطور که ما هنوز نمی شناسیم.

نقشه جدید اولین نقشه است که زمین شناسی جهانی تایتان را نشان می دهد و به دانشمندان این امکان را می دهد تا در مورد چگونگی تعامل مناطق مختلف این ماه با یکدیگر، درک بهتری داشته باشند.

تایتان یک مکان خوب برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد بررسی چگونگی روزهای اولیه سیاره خود ما، زمین به حساب می آید، زیرا این ماه دارای چرخه مایع (مانند زمین) است. همچنین دارای مولکول های ارگانیک پیچیده ای است که بلوک های اصلی ساخت و ساز زندگی هستند.

مایعی که در این ماه جریان دارد، آب نیست بلکه هیدروکربن هایی مانند متان و اتان هستند. دلیل این امر این است که تیتان مانند گازهایی که در اینجا تجربه می کنیم خنک است و این مولکول ها به عنوان مایعات در جریان هستند.

در روی زمین، آب از ابر باران می بارد و رودخانه ها، دریاچه ها و اقیانوس ها را پر می کند. در تایتان ، ابرها از هیدروکربنهایی مانند متان و اتان-که گازهای موجود در کره زمین هستند- به دلیل آب و هوای سرد ماه به صورت مایع پخش می شوند.

آنزینا سولومونیدو، یکی از همکاران تحقیق آژانس فضایی اروپا گفت: بارش باران در همه جا در تایتان رخ می دهد، اما مناطق استوایی از قطب ها خشک تر است.

دشتها (۶۵ درصد سطح) و تپه ها (۱۷ درصد از سطح را پوشش می دهند) که از ذره های منجمد متان و سایر هیدروکربن ها تشکیل شده اند، به ترتیب بر عرض جغرافیایی میانه و مناطق استوایی تیتان تسلط دارند.

محقق برجسته روزالی لوپز (Rosaly Lopes) زمین شناس سیاره در نیروی پیشران جت ناسا گفت: “با وجود مواد مختلف، دما و میادین جاذبه بین زمین و تیتان، بسیاری از ویژگی های سطح بین این دو جهان مشابه هستند و می توان آنها را به عنوان محصولات همان فرآیندهای زمین شناختی تفسیر کرد. مواد ارگانیک – ترکیبات مبتنی بر کربن برای تقویت موجودات زنده – نقش مهمی در تایتان دارند. ارگانیک ها برای امکان زندگی در تایتان بسیار مهم هستند، که بسیاری از ما فکر می کنیم احتمالاً در اقیانوس آب مایع در زیر پوسته یخی تایتان تکامل یافته است”.

لوپز افزود: ما تصور می کنیم که مواد ارگانیک می توانند به اقیانوس آب مایع نفوذ کنند و این ماده می تواند مواد مغذی لازم برای زندگی را تأمین کند.

لوپز و تیم وی نقشه را با استفاده از داده هایی از فضاپیمای کاسینی ناسا، که به مدت ۱۳ سال در مدار زحل قرار داشت و بین سال ۲۰۰۴ و پایان مأموریت در سال ۲۰۱۷ بیش از ۱۲۰ بار پرواز کرده بود، به دست آوردند. از ابزارهای مرئی و مادون قرمز کاسینی نیز برای نقشه برداری در مواردی نیز استفاده شد.

سه فضاپیمای دیگر Pioneer 11 و Voyagers 1 و ۲ هنگام پرواز به دور کیوان، تایتان را مطالعه کردند. اما کاسینی ۱۲۷ بار در حالی که ۱۳ سال در مدار کیوان بود به بررسی تیتان پرداخته است.

همچنین باید گفت در تهیه نقشه جدید از تایتان به شدت از تخصص زمین شناس، دیوید ویلیامز، در دانشگاه ایالتی آریزونا استفاده شده است. او قبلاً روی تصاویر راداری زهره از مأموریت ماژلان ناسا کار می کرد و نقشه زمین شناسی با مقیاس کوچکتر از تایتان را تهیه کرد.

منبع: www.space.com

بیشتر بخوانید:

حقایقی در مورد سیاره زحل